Τρόποι χορήγησης φαρμάκων και υγρών στην
Εξειδικευμένη Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση
Λόγω της σημασίας της έγκαιρης απινίδωσης, αυτή δεν πρέπει να καθυστερήσει λόγω δυσκολιών στην εξασφάλιση οδού χορήγησης φαρμάκων ή αναμονής του απαιτούμενου χρόνου για να δράσουν τα φάρμακα.
Στην αντιμετώπιση επειγουσών καταστάσεων χρησιμοποιούνται οι παρακάτω τρόποι για χορήγηση φαρμάκων :
Περιφερική Φλεβική οδός (καθετηριασμός φλέβας καμπτικής επιφάνειας αγκώνα)
Το συνιστώμενο διάλυμα ενδοφλέβιας έγχυσης ανεξάρτητα από την αιτία που οδήγησε στην ανακοπή είναι N/S 0,9%.
H χορήγηση των φαρμάκων μέσω αυτής της οδού ακολουθείται κάθε φορά από ταχεία έγχυση (push) 20 ml N/ S 0,9% και ανύψωση του άκρου πάνω από το επίπεδο της καρδιάς για 20 -30 sec, με σκοπό την γρήγορη κατανομή του φαρμάκου στην κεντρική κυκλοφορία.
Ενδοτραχειακή Οδός
Ορισμένα φάρμακα ( Naloxone, Atropine, Valium, Epinephrine, Lidocaine ) μπορούν να χορηγηθούν μέσω του ενδοτραχειακού σωλήνα εφόσον έχει εξασφαλισθεί προηγουμένως η ενδοτραχειακή διασωλήνωση.
Η τεχνική που εφαρμόζεται είναι η εξής :
Χρησιμοποιούνται τουλάχιστον 2πλάσιες δόσεις από την συνηθισμένη δόση της ενδοφλέβιας χορήγησης οι οποίες χορηγούνται μέσω λεπτού και μακρού καθετήρος (35 cm) ο οποίος προωθείται μέσω του ενδοτραχειακού σωλήνος για να αποδώσει τα φάρμακα κατ' ευθεία στο βρογχικό δένδρο ή αν τέτοιος καθετήρας δεν είναι άμεσα διαθέσιμος γίνεται έγχυση των φαρμάκων απ'ευθείας μέσα στον ενδοτραχειακό σωλήνα.
Και στις δύο περιπτώσεις ακολουθεί έγχυση 10 ml Ν/S 0,9% μέσα στον ενδοτραχειακό σωλήνα και δίδονται 5 εμφυσήσεις αέρα με τον ασκό με σκοπό να διαχυθεί το φάρμακο στους βρόγχους και να αυξηθεί η επιφάνεια απορρόφησής του.
Ενδοοστική οδός
Χρησιμοποιείται στα μικρά παιδιά αντί της ενδοφλέβιας οδού και ισχύει η ίδια τεχνική χορήγησης φαρμάκων και υγρών που περιγράφεται για την ενδοφλέβια οδό.
Εξειδικευμένη Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση
Λόγω της σημασίας της έγκαιρης απινίδωσης, αυτή δεν πρέπει να καθυστερήσει λόγω δυσκολιών στην εξασφάλιση οδού χορήγησης φαρμάκων ή αναμονής του απαιτούμενου χρόνου για να δράσουν τα φάρμακα.
Στην αντιμετώπιση επειγουσών καταστάσεων χρησιμοποιούνται οι παρακάτω τρόποι για χορήγηση φαρμάκων :
Περιφερική Φλεβική οδός (καθετηριασμός φλέβας καμπτικής επιφάνειας αγκώνα)
Το συνιστώμενο διάλυμα ενδοφλέβιας έγχυσης ανεξάρτητα από την αιτία που οδήγησε στην ανακοπή είναι N/S 0,9%.
H χορήγηση των φαρμάκων μέσω αυτής της οδού ακολουθείται κάθε φορά από ταχεία έγχυση (push) 20 ml N/ S 0,9% και ανύψωση του άκρου πάνω από το επίπεδο της καρδιάς για 20 -30 sec, με σκοπό την γρήγορη κατανομή του φαρμάκου στην κεντρική κυκλοφορία.
Ενδοτραχειακή Οδός
Ορισμένα φάρμακα ( Naloxone, Atropine, Valium, Epinephrine, Lidocaine ) μπορούν να χορηγηθούν μέσω του ενδοτραχειακού σωλήνα εφόσον έχει εξασφαλισθεί προηγουμένως η ενδοτραχειακή διασωλήνωση.
Η τεχνική που εφαρμόζεται είναι η εξής :
Χρησιμοποιούνται τουλάχιστον 2πλάσιες δόσεις από την συνηθισμένη δόση της ενδοφλέβιας χορήγησης οι οποίες χορηγούνται μέσω λεπτού και μακρού καθετήρος (35 cm) ο οποίος προωθείται μέσω του ενδοτραχειακού σωλήνος για να αποδώσει τα φάρμακα κατ' ευθεία στο βρογχικό δένδρο ή αν τέτοιος καθετήρας δεν είναι άμεσα διαθέσιμος γίνεται έγχυση των φαρμάκων απ'ευθείας μέσα στον ενδοτραχειακό σωλήνα.
Και στις δύο περιπτώσεις ακολουθεί έγχυση 10 ml Ν/S 0,9% μέσα στον ενδοτραχειακό σωλήνα και δίδονται 5 εμφυσήσεις αέρα με τον ασκό με σκοπό να διαχυθεί το φάρμακο στους βρόγχους και να αυξηθεί η επιφάνεια απορρόφησής του.
Ενδοοστική οδός
Χρησιμοποιείται στα μικρά παιδιά αντί της ενδοφλέβιας οδού και ισχύει η ίδια τεχνική χορήγησης φαρμάκων και υγρών που περιγράφεται για την ενδοφλέβια οδό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να υποβάλλετε σχόλια χρησιμοποιώντας κόσμιες εκφράσεις σεβόμενοι πάντα την προσωπικότητα των άλλων.