ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΟΞΕΙΑΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΟ ΤΕΠ - 10 ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

10 κορυφαία ζητήματα για τα Σύνδρομα Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας στο ΤΕΠ

(Acute Heart Failure Syndromes in the ED – Top 10 Things to know)

1)    Η Καρδιακή Ανεπάρκεια (ΚΑ) διαγνώσθηκε σε 5.8 εκατομμύρια άτομα το 2009 στις ΗΠΑ (σχεδόν το 2% του γενικού πληθυσμού των ΗΠΑ). Στις περισσότερες περιπτώσεις, η οξεία συμπτωματολογία της νόσου πυροδοτεί τις επισκέψεις των ασθενών στα ΤΕΠ. Αυτές οι οξείες φάσεις της απορρύθμισης ή της μη αντιρρόπησης (acute phases of decompensation) της καρδιακής ανεπάρκειας, ορίζονται ως επεισόδια Συνδρόμου Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας (Acute Heart Failure Syndrome – AHFS).

2)    Καταγράφονται περίπου 658.000 επισκέψεις στα ΤΕΠ λόγω Συνδρόμου Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας κάθε χρόνο, που αντιστοιχούν στο 20% του συνόλου των επισκέψεων λόγω Καρδιακής Ανεπάρκειας σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ετησίως.

3)    Περίπου το 80% των ατόμων που αντιμετωπίζονται στα ΤΕΠ για Σύνδρομο Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας εισάγονται τελικά στο νοσοκομείο. Έτσι το ΤΕΠ λειτουργεί ως κύρια πύλη εισόδου των νοσηλευόμενων ασθενών για Σύνδρομο Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας και το ιατρικό προσωπικό του ΤΕΠ ως οι κλειδοκράτορες αυτής της πύλης.

4)    Σημαντικές πρόοδοι έχουν καταγραφεί στην εξωνοσοκομειακή θεραπεία των ασθενών με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, αλλά σε ενδονοσοκομειακό επίπεδο με εξαίρεση την καθιέρωση της εξέτασης του νατριοδιουρητικού πεπτιδίου, η θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με Σύνδρομο Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας δεν έχει αλλάξει σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Παρ’ όλο που η κλινική παρουσίαση του Συνδρόμου Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας είναι πολύ ετερογενής, οι θεραπευτικές επιλογές αντιμετώπισης των διαφόρων μορφών του συνδρόμου παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ίδιες.

5)    Η παθοφυσιολογία του Συνδρόμου Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας είναι μάλλον πολύπλευρη. Όμως, χαρακτηριστικά από την κλινική παρουσίαση όπως η αιμοδυναμική κατάσταση, η παρουσία ή απουσία ισχαιμίας του μυοκαρδίου, και η νεφρική δυσλειτουργία, μέχρι σήμερα επηρεάζουν τις θεραπευτικές αποφάσεις στην αντιμετώπιση αυτών των ασθενών.

6)    Η αντίληψη της ποικιλομορφίας του Συνδρόμου Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας εκλείπει. Δεν έχουν όλοι οι ασθενείς την ίδια αιτία ή τον ίδιο εκλυτικό παράγοντα. Η ετερογένεια στις κλινικές μορφές του συνδρόμου αντιμετωπίζεται με θεραπευτική ομοιογένεια.

7)    Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η επείγουσα θεραπεία επηρεάζει την υποκείμενη καρδιακή και νεφρική λειτουργία καθώς και την αιμοδυναμική κατάσταση των ασθενών είναι πολύ κρίσιμη στην ανάπτυξη πιο εξελιγμένης και προσανατολισμένης ως προς την έκβαση θεραπευτικής αγωγής για το Σύνδρομο Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας.

8)    Αντικειμενικές μετρήσεις προς το παρόν δεν υπάρχουν για να επιλεχθούν υπο-ομάδες ασθενών για εφαρμογή στοχευμένων θεραπειών με βάση κριτήρια που αφορούν το προφίλ του κινδύνου των ασθενών, την αιτιολογία της καρδιακής ανεπάρκειας, και την αιτία της κατάργησης της αιμοδυναμικής αντιρρόπησης.

9)    Ένας κοινός δεσμός στις κλινικές μελέτες που ασχολούνται με την θεραπεία του Συνδρόμου Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας είναι η απουσία εισόδου ασθενών του ΤΕΠ στις μελέτες. Η επείγουσα θεραπεία και η εξ αυτής συμπτωματική βελτίωση συνήθως συμβαίνει σε λιγότερο από 6 ώρες στην μεγάλη πλειονότητα των ασθενών ενώ η τυχαιοποιημένη είσοδος των ασθενών στις μελέτες διενεργείται πολύ αργότερα από αυτό τον χρόνο.

10)  Οι συνεχιζόμενες μελέτες και οι στρατηγικές αντιμετώπισης πρέπει να επικεντρώνονται στα κενά της σύγχρονης γνώσης για να εξασφαλίζουν την παροχή οδηγιών αντιμετώπισης που βασίζονται σε ενδείξεις με στόχο την βελτίωση της κλινικής έκβασης.

Weintraub NL, Collins et al; on behalf of the American Heart Association Council on Clinical Cardiology and Council on Cardiopulmonary, Critical Care, Perioperative and Resuscitation.

Acute heart failure syndromes: emergency department presentation, treatment and disposition: current approaches and future aims: a scientific statement from the American Heart Association. Circulation. 2010: published online before print October 11, 2010, 10.1161/CIR.0b013e3181f9a223