OSPEDALE NAVALE Infermeria Autonoma Regia Marina
OSPEDALE NAVALE Infermeria Autonoma Regia Marina
Il progetto dell'ospedale fu presentato nel 1935. Fu costruito dalla società italiana Impressa Urban. L'Ospedale venne denominato “Infermeria Autonoma Regia Marina”. Era un'infermeria autonoma della Regia Marina, con una capienza di 300 posti letto.
Era gestito dalla comunità delle suore zelatrici del Sacro Cuore.
L'ospedale ha servito i bisogni dell'intera isola. Nel primo semestre della sua attività, gennaio-giugno 1936, ricevette per consultazione 1.161 civili.
Accanto all'ospedale fu costruita una piccola chiesa cattolica, con un campanile che ricorda le torri di Torre Littorio. Successivamente venne costruita la galleria dell'ospedale, con 150 posti letto e una sala operatoria.
Nel 1943 l'ospedale fu distrutto da un bombardamento spietato e i servizi furono offerti nella tribuna.
Il primario dell'ospedale era il tenente colonnello Salvatore Saitta, e il chirurgo era il maggiore Repetto, che operò incessantemente durante tutto il periodo dell'assedio aereo…..
ΝΑΥΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Infermeria Autonoma Regia Marina
ΝΑΥΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Infermeria Autonoma Regia Marina
Τα σχέδια του νοσοκομείου παρουσιάστηκαν το 1935. Κατασκευάστηκε από την ιταλική εταιρεία Impressa Urban. Το Νοσοκομείο ονομάστηκε «Infermeria Autonoma Regia Marina». Ήταν αυτόνομο αναρρωτήριο του Ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού, χωρητικότητας 300 κλινών.
Διευθύνθηκε από την κοινότητα των ζηλωτών καλογραιών αδελφών της Ιερής Καρδιάς.
Το νοσοκομείο εξυπηρετούσε τις ανάγκες όλου του νησιού. Στο πρώτο εξάμηνο της λειτουργίας του, Ιανουάριος – Ιούνιος 1936, δέχθηκε 1.161 πολίτες για παροχή ιατρικής φροντίδας.
Δίπλα στο νοσοκομείο κατασκευάστηκε μια μικρή Καθολική Εκκλησία, με ένα καμπαναριό που μοιάζει με τους πύργους Torre Littorio. Αργότερα κατασκευάστηκε το καταφύγιο του νοσοκομείου με 150 κλίνες και χειρουργείο.
Το 1943, το νοσοκομείο καταστράφηκε από ανελέητους βομβαρδισμούς και οι υπηρεσίες προσφέρονταν στο καταφύγιο.
Ο Αντισυνταγματάρχης Salvatore Saitta ήταν ο Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας του νοσοκομείου και ο χειρουργός ήταν ο ταγματάρχης Repetto, ο οποίος χειρουργούσε ασταμάτητα καθ' όλη τη διάρκεια των αεροπορικών βομβαρδισμών…..
"ΑΠΟΙΚΙΑ ΨΥΧΟΠΑΘΩΝ ΛΕΡΟΥ" - Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου
10 χρόνια μετά την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα (1947), με το από 18-3-1957 Βασιλικό Διάταγμα, που δημοσιεύεται στις 7-5-1957 στο ΦΕΚ 76/57 Τ. Α΄ ιδρύεται η «Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου» σε κτίρια της Ιταλικής Ναυτικής Βάσης, στην τοποθεσία «Γωνιά» του Λακκιού. Ο οργανισμός, ο οποίος κυρώνεται με ΒΔ στις 11-12-1957 και δημοσιεύεται 2-1-1958 στο ΦΕΚ 1/58 Τ. Α΄, προβλέπει δύναμη 650 κλινών και 101 άτομα προσωπικό από τα οποία: 6 γιατροί, 16 αδελφές νοσοκόμες (!), και 20 άτομα φύλακες ασθενών!
Με το Βασιλικό Διάταγμα της 10-2-1965, που δημοσιεύεται στις 25-2-1965 στο ΦΕΚ 30/1965 Τ. Α΄, τροποποιείται ο Οργανισμός της «Αποικίας Ψυχοπαθών Λέρου», μετονομάζεται σε «Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Λέρου» και προβλέπει 2.650 κλίνες και 625 άτομα προσωπικό από τα οποία : 33 γιατροί, 111 αδελφές νοσοκόμες (30 θέσεις προορίζονται για άνδρες νοσοκόμους) και 200 φύλακες ασθενών.
Στο τέλος της δεκαετίας του 1960, η δύναμη ασθενών του ψυχιατρείου θα προσεγγίσει τους 2.400.
Με το Προεδρικό Διάταγμα 874/16-11-1976 που δημοσιεύεται 30-11-1976 ΦΕΚ 318/76 Τ. Α΄ έχουμε τη συγχώνευση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Λέρου με το Γενικό Νοσοκομείο Λέρου (το οποίο είχε ιδρυθεί με το ΠΔ υπ’ αρ 444/18-6-1974, ΦΕΚ 174/25-6-1974 το οποίο είχε αντικαταστήσει το «Ασκληπιείο» που προϋπήρχε) με την ονομασία «Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου» (Κ.Θ.Λ.).
ΓΙΑΤΡΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ 02 – Dr. Michel Mirowski
ΓΙΑΤΡΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ 02 – Dr. Michel Mirowski
Ο ιατρός Michel Mirowski γεννήθηκε στην Πολωνία το 1924 και ήταν το μόνο μέλος από
ολόκληρη την οικογένειά του που επέζησε από το Ολοκαύτωμα των Ναζί (Holocaust) κατά τον Β’
Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τον πόλεμο, έφυγε από την Πολωνία και σπούδασε στην
Ιατρική Σχολή της Lyon,
στη Γαλλία. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική στο Ισραήλ, όπου υπήρξε ο
πρώτος βοηθός του Dr. Harry Heller, Chief of Medicine (Διευθυντού
Παθολογίας) στο Tel-HaShomer Hospital του
Tel Aviv.
Μετά από μετεκπαίδευση με ειδικό ενδιαφέρον για την ηλεκτροκαρδιογραφία στο
Cardiological Institute του Mexico City, Mexico και Παιδοκαρδιολογίας στο
Johns Hopkins Hospital στη Baltimore των ΗΠΑ, επέστρεψε στο Ισραήλ και ανέλαβε ως
Διευθυντής του Καρδιολογικού Τμήματος στο Assaf-Harofeh Hospital.
Ο αιφνίδιος θάνατος του δασκάλου του, Dr. Heller λόγω κοιλιακής μαρμαρυγής (Ventricular Fibrillation
– VF) στάθηκε
αφορμή και κινητήριο δύναμη για τον Dr. Mirowski,
να συλλάβει την ιδέα δημιουργίας μιας συσκευής που θα μπορούσε να παρακολουθεί
τον καρδιακό ρυθμό συνεχώς και να δίνει ηλεκτρική εκφόρτιση (shock) για να διορθώνει τις κοιλιακές
αρρυθμίες όποτε παρουσιαζόντουσαν. Μη μπορώντας όμως να λάβει χρηματοδότηση για
αυτή του την έρευνα, επέστρεψε στη Βαλτιμόρη όπου ανέλαβε την διεύθυνση της
Μονάδας Εντατικής Καρδιολογικής Φροντίδας (Cardiac Care Unit) στο Sinai Hospital, και ξεκίνησε να
δουλεύει πάνω στη «νέα συσκευή», τον Εμφυτεύσιμο Απινιδωτή (Implantable Cardioverter
Defibrillator – ICD).
Σε αυτό το νοσοκομείο, ανέπτυξε την ιδέα του για αυτή την συσκευή στον Dr. Morton Mower, και μαζί πλέον
κατασκεύασαν την πρώτη πρωτότυπη συσκευή ICD.
Ο δρόμος όμως για την κλινική αποδοχή του Εμφυτεύσιμου
Απινιδωτή (ICD) δεν
ήταν ανοικτός και ούτε χωρίς εμπόδια. Το αρχικό χειρόγραφο της εργασίας
απορρίφθηκε από το New England Journal of Medicine
το 1970 με ένα από τους επικριτές της εργασίας να δηλώνει ότι «εντυπωσιάστηκε
αλλά παράλληλα τρομοκρατήθηκε από την πρόταση» για εμφύτευση της συσκευής.
.jpg)
Το χειρόγραφο όμως είδε το φως της δημοσιότητας επειδή δημοσιεύθηκε
σε ένα περιοδικό γενικής ιατρικής. Το 1972, ένα επικριτικό άρθρο έκδοσης (editorial) δημοσιεύθηκε στο
περιοδικό Circulation από την «αυθεντία» στο χώρο για εκείνη την εποχή, προτρέποντας
την καρδιολογική κοινότητα να απορρίψει την καινοτομία του εμφυτεύσιμου
απινιδωτή και είχε ως συνέπεια τον «εξοστρακισμό» (ostracize) του Dr. Mirowski και των συνεργατών του.
Ευτυχώς, ο Dr. Mirowski και η ομάδα του επέμειναν σταθερά στην άποψή τους και τελικά,
είδαν τον πρώτο ασθενή στον οποίο εμφυτεύθηκε η νέα συσκευή ICD, το 1980.
Ο Dr.
Mirowski πέθανε από Πολλαπλούν Μυέλωμα (Multiple Myeloma) το 1990, αλλά
μπόρεσε να δει αρκετές χιλιάδες ασθενών να σώζονται από την συσκευή που ο ίδιος
επινόησε, πριν τελικά πεθάνει.
Προς τιμήν του έχει καθιερωθεί ετήσιο συμπόσιο για τον
αιφνίδιο καρδιακό θάνατο και απονομή ειδικού βραβείου που φέρει το όνομά του σε
διακεκριμένο καρδιολόγο στο συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο.
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟΥ
Ο σωστός τρόπος για να ζητήσετε την διάθεση ασθενοφόρου είναι ο ακόλουθος:
1) Καλέστε το νούμερο 166
2) Δώστε την ακριβή διεύθυνση του τόπου που βρίσκεται ο ασθενής ή ο τραυματίας
3) Πείτε στον τηλεφωνητή τον αριθμό τηλεφώνου απ’ όπου καλείτε
4) Πρέπει να μας πείτε αν ο ασθενής έχει χάσει τις αισθήσεις του ή αν δεν αναπνέει
5) Μην κλείνετε το τηλέφωνο πάνω στον πανικό σας.
6) Ο τηλεφωνητής ή ο γιατρός του ΕΚΑΒ θα σας ζητήσει άλλες χρήσιμες πληροφορίες και θα σας δώσει πολύτιμες συμβουλές για στοιχειώδεις πρώτες βοήθειες μέχρι να φθάσει το ασθενοφόρο κοντά σας.
7) Όταν πρόκειται για τροχαίο ατύχημα είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πόσα άτομα έχουν κτυπήσει και αν υπάρχουν πολύ βαριά τραυματισμένοι πριν στείλουμε το ασθενοφόρο στον τόπο του συμβάντος.
8) Είναι καλύτερα να καθυστερήσουμε μερικά λεπτά αλλά να έρθουμε με την πιο κατάλληλη βοήθεια κοντά σας, παρά να φθάσουμε γρήγορα χωρίς να μπορούμε να σας βοηθήσουμε σωστά.
9) Πολλές φορές πάνω στον πανικό μας υπερεκτιμούμε την βαρύτητα ενός τραυματισμού και κινητοποιούμε το ασθενοφόρο για “ψύλλου πήδημα”. Απαντήστε στις ερωτήσεις του γιατρού του ΤΕΠ ή του ΕΚΑΒ με ψυχραιμία και μην στερήσετε, λόγω του πανικού σας, το ασθενοφόρο από κάποιον άλλο συνάνθρωπο μας που πραγματικά κινδυνεύει και το χρειάζεται άμεσα. Το ασθενοφόρο δεν είναι “οριζόντιο” ταξί.
10) Ο γιατρός του ΤΕΠ θα σας συμβουλέψει για το πώς πρέπει να μεταφερθεί ένας ασθενής αν δεν είναι απαραίτητη η μεταφορά του με ασθενοφόρο.
ΙΑΤΡΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΣΤΟ ΤΕΠ
Το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του Νοσοκομείου μας με το ιατρικό, νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό είναι στην διάθεση σας για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε επείγουσες καταστάσεις και σε απειλητικά για την ζωή προβλήματα που μπορεί να προκύψουν αιφνίδια και απρόβλεπτα.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται και η δική σας βοήθεια.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε ούτως ώστε να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σωστά και αποτελεσματικά τις παρεχόμενες υπηρεσίες από το Τμήμα μας.
Όταν φθάσετε στο ΤΕΠ πρέπει να γνωρίζετε ότι εξετάζονται κατά άμεση προτεραιότητα τα πιο βαριά περιστατικά και δεν κρατιέται σειρά προτεραιότητας.
Για τον λόγο αυτό μην έρχεσθε στο ΤΕΠ για να γράψετε μια συνταγή φαρμάκων ή για να μετρήσετε απλώς την πίεση σας ή για αλλαγές επιδεσμικού υλικού σε τραύματα.
Αυτά μπορούν να γίνουν στο Κέντρο Υγείας και στα Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία των διαφόρων κλινικών του Νοσοκομείου μας στις εργάσιμες ημέρες και ώρες.
Επίσης πρέπει να γνωρίζετε ότι το ΤΕΠ δεν είναι ο καλύτερος τόπος για την παρακολούθηση χρόνιων νοσημάτων.
Το ΤΕΠ είναι για να αντιμετωπίζει άμεσα προβλήματα που προκύπτουν αιφνίδια και μπορεί να είναι απειλητικά για την ζωή του ασθενούς ή του τραυματία.
Κατά την διάρκεια αντιμετώπισης οξέων περιστατικών οι συγγενείς του ασθενούς δεν μπορούν να συνωστίζονται στους χώρους εξέτασης του ΤΕΠ γιατί δυσκολεύουν την δουλειά των γιατρών και των νοσηλευτών που χρειάζονται άνεση χώρου και λιγότερη συναισθηματική φόρτιση για να είναι πιο αποτελεσματικοί.
Με την δική σας κατανόηση και συνεργασία μας βοηθάτε να σας βοηθήσουμε καλύτερα, γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να υποβάλλετε σχόλια χρησιμοποιώντας κόσμιες εκφράσεις σεβόμενοι πάντα την προσωπικότητα των άλλων.