Επικαιροποίηση γνώσεων στο ζήτημα της Ευθανασίας και της Ιατρικά Υποβοηθούμενης Αυτοκτονίας (Update on Euthanasia and Physician-Assisted Suicide)
Abigail Zuger, MD
Reviewing Razmaria AA., JAMA 2016 Jul 5; 316:115
Σχεδόν 20 χρόνια πριν, η Πολιτεία του Oregon ήταν η πρώτη Πολιτεία των ΗΠΑ η οποία νομιμοποίησε την Ιατρικά-Υποβοηθούμενη Αυτοκτονία [Physician-assisted suicide (PAS)].
Έκτοτε, η Ιατρικά-Υποβοηθούμενη Αυτοκτονία έγινε νόμιμη σε 4 ακόμα Πολιτείες (Washington, Montana, Vermont, και California).
Στον Καναδά, Κολομβία, Βέλγιο, Ολλανδία και Λουξεμβούργο, επιτρέπονται τόσο η ιατρικά-υποβοηθούμενη αυτοκτονία όσο και η ευθανασία.
Στην Ελβετία, η ιατρικά-υποβοηθούμενη αυτοκτονία έχει νομιμοποιηθεί από το 1942.
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών εξέτασε τις παγκόσμιες θέσεις επί αυτών των αμφιλεγόμενων πρακτικών και των γενικών μεθόδων εφαρμογής τους, με βάση δεδομένα εμπειρίας αρκετών δεκαετιών.
Σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις (polls). σχεδόν τα 2/3 των Αμερικανών υποστηρίζουν την πρακτική της ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας - από το 1/3 που πρέσβευε αυτή την άποψη στα τέλη του 1940.
Ο βαθμός ισχύος στην υποστήριξη της ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και ευθανασίας διαφέρει σημαντικά εξαρτώμενος από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται για την διαμόρφωση του ερωτήματος: Όταν χρησιμοποιούνται εκφράσεις και λέξεις όπως "σοβαρού βαθμού πόνος" (severe pain), "νομιμοποίηση" (legalization), και "αυτοκτονία" (suicide), η υποστήριξη μειώνεται σημαντικά.
Στην Δυτική Ευρώπη, η υποστήριξη του κοινού στην ευθανασία αυξάνεται σταθερά, ενώ στην Ανατολική Ευρώπη, έχει σημειώσει μείωση σε κάποιο βαθμό μετά και από την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Οι ισχυρές θρησκευτικές πεποιθήσεις έχουν καταγραφεί ως ο πρωταρχικός παράγοντας που σχετίζεται με την αντίθεση στην εφαρμογή ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και ευθανασίας.
Λιγότερο από τους μισούς ιατρούς στις ΗΠΑ που συμμετείχαν σε σχετική με το ζήτημα δημοσκόπηση, δήλωσαν υποστηρικτές αυτών των πρακτικών, αλλά οι περισσότεροι ιατροί υποστηρίζουν την ιατρικά-υποβοηθούμενη αυτοκτονία παρά την ευθανασία ενώ για το μη ιατρικό κοινό ισχύει το αντίθετο.
Οι γιατροί στην Ολλανδία και στο Βέλγιο όπου και οι δυο αυτές πρακτικές είναι νόμιμες, έχουν ανάμεικτα συναισθήματα: Την περασμένη δεκαετία, περισσότεροι από το 80% δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να φαντασθούν τον εαυτό τους να συμμετέχει στην αντιμετώπιση τέτοιας κατάστασης, ενώ ένα εξίσου υψηλό ποσοστό δήλωνε ότι φοβόταν την συνεπακόλουθη συναισθηματική αναταραχή που θα υφίστατο αν είχε εμπλακεί στην εφαρμογή τέτοιας πρακτικής.
Το 2015, οι 298 επίσημα δηλωθείσες περιπτώσεις ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας στις Πολιτείες του Oregon και Washington, απετέλεσαν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των καταγεγραμμένων θανάτων με ποσοστό < 1%.
Οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούσαν λευκούς, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και με καλή ιατροφαρμακευτική ασφάλιση που οι περισσότεροι από αυτούς έπασχαν από καρκίνο.
Ο πόνος σπάνια αναφερόταν ως η αιτία για την λήψη της απόφασης. Πιο συχνά οι αναφερόμενες αιτίες για την λήψη απόφασης για διενέργεια ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας ή ευθανασίας ήταν η απώλεια της αυτονομίας και της αξιοπρέπειας του ατόμου καθώς και η απώλεια της χαράς της ζωής.
Citation(s):
Emanuel EJ et al. Attitudes and practices of euthanasia and physician-assisted suicide in the United States, Canada, and Europe. JAMA 2016 Jul 5; 316:79. (http://dx.doi.org/10.1001/jama.2016.8499)
Razmaria AA.JAMA patient page: End-of-life care. JAMA 2016 Jul 5; 316:115.
(http://dx.doi.org/10.1001/jama.2016.2440)
Abigail Zuger, MD
Reviewing Razmaria AA., JAMA 2016 Jul 5; 316:115
Σχεδόν 20 χρόνια πριν, η Πολιτεία του Oregon ήταν η πρώτη Πολιτεία των ΗΠΑ η οποία νομιμοποίησε την Ιατρικά-Υποβοηθούμενη Αυτοκτονία [Physician-assisted suicide (PAS)].
Έκτοτε, η Ιατρικά-Υποβοηθούμενη Αυτοκτονία έγινε νόμιμη σε 4 ακόμα Πολιτείες (Washington, Montana, Vermont, και California).
Στον Καναδά, Κολομβία, Βέλγιο, Ολλανδία και Λουξεμβούργο, επιτρέπονται τόσο η ιατρικά-υποβοηθούμενη αυτοκτονία όσο και η ευθανασία.
Στην Ελβετία, η ιατρικά-υποβοηθούμενη αυτοκτονία έχει νομιμοποιηθεί από το 1942.
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών εξέτασε τις παγκόσμιες θέσεις επί αυτών των αμφιλεγόμενων πρακτικών και των γενικών μεθόδων εφαρμογής τους, με βάση δεδομένα εμπειρίας αρκετών δεκαετιών.
Σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις (polls). σχεδόν τα 2/3 των Αμερικανών υποστηρίζουν την πρακτική της ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας - από το 1/3 που πρέσβευε αυτή την άποψη στα τέλη του 1940.
Ο βαθμός ισχύος στην υποστήριξη της ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και ευθανασίας διαφέρει σημαντικά εξαρτώμενος από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται για την διαμόρφωση του ερωτήματος: Όταν χρησιμοποιούνται εκφράσεις και λέξεις όπως "σοβαρού βαθμού πόνος" (severe pain), "νομιμοποίηση" (legalization), και "αυτοκτονία" (suicide), η υποστήριξη μειώνεται σημαντικά.
Στην Δυτική Ευρώπη, η υποστήριξη του κοινού στην ευθανασία αυξάνεται σταθερά, ενώ στην Ανατολική Ευρώπη, έχει σημειώσει μείωση σε κάποιο βαθμό μετά και από την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Οι ισχυρές θρησκευτικές πεποιθήσεις έχουν καταγραφεί ως ο πρωταρχικός παράγοντας που σχετίζεται με την αντίθεση στην εφαρμογή ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και ευθανασίας.
Λιγότερο από τους μισούς ιατρούς στις ΗΠΑ που συμμετείχαν σε σχετική με το ζήτημα δημοσκόπηση, δήλωσαν υποστηρικτές αυτών των πρακτικών, αλλά οι περισσότεροι ιατροί υποστηρίζουν την ιατρικά-υποβοηθούμενη αυτοκτονία παρά την ευθανασία ενώ για το μη ιατρικό κοινό ισχύει το αντίθετο.
Οι γιατροί στην Ολλανδία και στο Βέλγιο όπου και οι δυο αυτές πρακτικές είναι νόμιμες, έχουν ανάμεικτα συναισθήματα: Την περασμένη δεκαετία, περισσότεροι από το 80% δήλωσαν ότι θα μπορούσαν να φαντασθούν τον εαυτό τους να συμμετέχει στην αντιμετώπιση τέτοιας κατάστασης, ενώ ένα εξίσου υψηλό ποσοστό δήλωνε ότι φοβόταν την συνεπακόλουθη συναισθηματική αναταραχή που θα υφίστατο αν είχε εμπλακεί στην εφαρμογή τέτοιας πρακτικής.
Το 2015, οι 298 επίσημα δηλωθείσες περιπτώσεις ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας στις Πολιτείες του Oregon και Washington, απετέλεσαν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των καταγεγραμμένων θανάτων με ποσοστό < 1%.
Οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούσαν λευκούς, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και με καλή ιατροφαρμακευτική ασφάλιση που οι περισσότεροι από αυτούς έπασχαν από καρκίνο.
Ο πόνος σπάνια αναφερόταν ως η αιτία για την λήψη της απόφασης. Πιο συχνά οι αναφερόμενες αιτίες για την λήψη απόφασης για διενέργεια ιατρικά-υποβοηθούμενης αυτοκτονίας ή ευθανασίας ήταν η απώλεια της αυτονομίας και της αξιοπρέπειας του ατόμου καθώς και η απώλεια της χαράς της ζωής.
Citation(s):
Emanuel EJ et al. Attitudes and practices of euthanasia and physician-assisted suicide in the United States, Canada, and Europe. JAMA 2016 Jul 5; 316:79. (http://dx.doi.org/10.1001/jama.2016.8499)
Razmaria AA.JAMA patient page: End-of-life care. JAMA 2016 Jul 5; 316:115.
(http://dx.doi.org/10.1001/jama.2016.2440)
