Τρία Σημαντικά Άρθρα του 2016 που πρέπει να προσεχθούν στον τομέα της Επείγουσας Ιατρικής (Three Must-Read Emergency Medicine Articles of 2016)
Amal Mattu, MD
Professor and Vice Chair, Department of Emergency Medicine, University of Maryland School of Medicine, Baltimore, Maryland
Τρίτο Άρθρο: Μετάγγιση Αιμοπεταλίων έναντι Καθιερωμένης Φροντίδας σε Οξύ Εγκεφαλικό Επεισόδιο λόγω αυτόματης εγκεφαλικής αιμορραγίας που σχετίζεται με αντιαιμοπεταλιακή αγωγή
Professor and Vice Chair, Department of Emergency Medicine, University of Maryland School of Medicine, Baltimore, Maryland
Τρίτο Άρθρο: Μετάγγιση Αιμοπεταλίων έναντι Καθιερωμένης Φροντίδας σε Οξύ Εγκεφαλικό Επεισόδιο λόγω αυτόματης εγκεφαλικής αιμορραγίας που σχετίζεται με αντιαιμοπεταλιακή αγωγή
(Platelet Transfusion Versus Standard Care After Acute Stroke Due to Spontaneous Cerebral Haemorrhage Associated With Antiplatelet Therapy (PATCH): A Randomized, Open-Label, Phase 3 Trial)
Baharoglu MI, Cordonnier C, Al-Shahi Salman R, et al Lancet. 2016;387:2605-2613
Φαίνεται ότι στις μέρες μας σχεδόν κάθε ασθενής που προσέρχεται στο ΤΕΠ βρίσκεται σε φαρμακευτική αγωγή με ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη.
Η αυτόματη εγκεφαλική αιμορραγία (spontaneous intracranial hemorrhage – ICH) είναι συχνή σε πολλούς ασθενείς επίσης, και δυστυχώς, υπάρχει αλληλοεπικάλυψη ανάμεσα σε αυτούς τους δυο πληθυσμούς ασθενών.
Η θεραπεία της εγκεφαλικής αιμορραγίας σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα αποτελεί ειδική πρόκληση, και στα τελευταία λίγα χρόνια, οι νευροχειρουργοί και αρκετοί επειγοντολόγοι σχετικά εύκολα παραγγέλλουν μεταγγίσεις αιμοπεταλίων για αυτούς τους ασθενείς, με την ελπίδα ότι τα δυσλειτουργικά αιμοπετάλια θα αντικατασταθούν από αιμοπετάλια με φυσιολογική λειτουργικότητα που θα βοηθήσουν στο σταμάτημα της αιμορραγίας.
Ο Baharoglu και συνάδελφοι προσπάθησαν να προσδιορίσουν αν οι μεταγγίσεις αιμοπεταλίων σε ασθενείς με εγκεφαλική αιμορραγία που έπαιρναν αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία, θα μπορούσαν πράγματι να βελτιώσουν την έκβαση τους.
Διεξήγαγαν μια πολυκεντρική τυχαιοποιημένη μελέτη (multicenter randomized trial) με συμμετοχή 60 νοσοκομείων στην Ευρώπη και εξέτασαν ασθενείς που παρουσιάσθηκαν εντός 6 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων της εγκεφαλικής αιμορραγίας οι οποίοι είχαν λάβει αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία τουλάχιστον 7 μέρες πριν το συμβάν και είχαν GCS (Glasgow Coma Scale) score τουλάχιστον 8. Ο καθιερωμένος τρόπος θεραπείας (standard care) συγκρίθηκε με συνδυασμένη καθιερωμένη θεραπεία και επιπρόσθετη μετάγγιση αιμοπεταλίων εντός 90 min από την διάγνωση.
Με έκπληξη διαπίστωσαν ότι οι πιθανότητες θανάτου ή φτωχής νευρολογικής έκβασης ήταν χειρότερες στην ομάδα των ασθενών που έλαβε μετάγγιση αιμοπεταλίων.
Επιπρόσθετα, ένα υψηλότερο ποσοστό από τους ασθενείς της ομάδας με την μετάγγιση αιμοπεταλίων κατέληξε κατά την διάρκεια της νοσηλείας τους σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (24% vs 17%).
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ανεξέλεγκτη μετάγγιση αιμοπεταλίων ως θεραπευτική παρέμβαση ρουτίνας δεν πρέπει να συνιστάται για αυτή την ένδειξη στην κλινική πράξη.
Baharoglu MI, Cordonnier C, Al-Shahi Salman R, et al Lancet. 2016;387:2605-2613
Φαίνεται ότι στις μέρες μας σχεδόν κάθε ασθενής που προσέρχεται στο ΤΕΠ βρίσκεται σε φαρμακευτική αγωγή με ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη.
Η αυτόματη εγκεφαλική αιμορραγία (spontaneous intracranial hemorrhage – ICH) είναι συχνή σε πολλούς ασθενείς επίσης, και δυστυχώς, υπάρχει αλληλοεπικάλυψη ανάμεσα σε αυτούς τους δυο πληθυσμούς ασθενών.
Η θεραπεία της εγκεφαλικής αιμορραγίας σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα αποτελεί ειδική πρόκληση, και στα τελευταία λίγα χρόνια, οι νευροχειρουργοί και αρκετοί επειγοντολόγοι σχετικά εύκολα παραγγέλλουν μεταγγίσεις αιμοπεταλίων για αυτούς τους ασθενείς, με την ελπίδα ότι τα δυσλειτουργικά αιμοπετάλια θα αντικατασταθούν από αιμοπετάλια με φυσιολογική λειτουργικότητα που θα βοηθήσουν στο σταμάτημα της αιμορραγίας.
Ο Baharoglu και συνάδελφοι προσπάθησαν να προσδιορίσουν αν οι μεταγγίσεις αιμοπεταλίων σε ασθενείς με εγκεφαλική αιμορραγία που έπαιρναν αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία, θα μπορούσαν πράγματι να βελτιώσουν την έκβαση τους.
Διεξήγαγαν μια πολυκεντρική τυχαιοποιημένη μελέτη (multicenter randomized trial) με συμμετοχή 60 νοσοκομείων στην Ευρώπη και εξέτασαν ασθενείς που παρουσιάσθηκαν εντός 6 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων της εγκεφαλικής αιμορραγίας οι οποίοι είχαν λάβει αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία τουλάχιστον 7 μέρες πριν το συμβάν και είχαν GCS (Glasgow Coma Scale) score τουλάχιστον 8. Ο καθιερωμένος τρόπος θεραπείας (standard care) συγκρίθηκε με συνδυασμένη καθιερωμένη θεραπεία και επιπρόσθετη μετάγγιση αιμοπεταλίων εντός 90 min από την διάγνωση.
Με έκπληξη διαπίστωσαν ότι οι πιθανότητες θανάτου ή φτωχής νευρολογικής έκβασης ήταν χειρότερες στην ομάδα των ασθενών που έλαβε μετάγγιση αιμοπεταλίων.
Επιπρόσθετα, ένα υψηλότερο ποσοστό από τους ασθενείς της ομάδας με την μετάγγιση αιμοπεταλίων κατέληξε κατά την διάρκεια της νοσηλείας τους σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (24% vs 17%).
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ανεξέλεγκτη μετάγγιση αιμοπεταλίων ως θεραπευτική παρέμβαση ρουτίνας δεν πρέπει να συνιστάται για αυτή την ένδειξη στην κλινική πράξη.
Χρειάζεστε ένα γρήγορο, επείγουσα και ασφαλή δάνειο; Επικοινωνήστε financialdepartment.online@gmail.com
ΑπάντησηΔιαγραφή