Τρία Σημαντικά Άρθρα του 2016 που πρέπει να προσεχθούν στον τομέα της Επείγουσας Ιατρικής (Three Must-Read Emergency Medicine Articles of 2016)
Amal Mattu, MD
Professor and Vice Chair, Department of Emergency Medicine, University of Maryland School of Medicine, Baltimore, Maryland
Άρθρο Δεύτερο: Ο αντίκτυπος της εφαρμογής πρωτοκόλλου Αναλγησίας και Καταστολής σε Μηχανικά αεριζόμενους ασθενείς που νοσηλεύονται σε Παθολογική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. (Impact of an Analgesia-Based Sedation Protocol on Mechanically Ventilated Patients in a Medical Intensive Care Unit).
Faust AC, Rajan P, Sheperd LA, Alvarez CA, McCorstin P, Doebele RL
Anesth Analg. 2016;123:903-909
Εδώ και χρόνια τώρα, η σπουδαιότητα της επαρκούς καταστολής ασθενών μετά από ενδοτραχειακή διασωλήνωση (post-intubation sedation) έχει χαραχτεί καλά μέσα στο μυαλό μας.
Αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί πολύ για την καθιερωμένη αναλγησία μετά την διασωλήνωση, μέχρι που διάβασα αυτό το άρθρο.
Οι συγγραφείς διεξήγαγαν μια αναδρομική μελέτη (retrospective study) σε ασθενείς που νοσηλεύονταν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ICU patients) στους οποίους εφαρμοζόταν μηχανικός αερισμός (mechanical ventilation).
Συνέκριναν 65 ασθενείς που ανήκαν στην ομάδα ελέγχου (historical control patients), στους οποίους εχορηγείτο καταστολή με προποφόλη (sedation with propofol) και περιστασιακή επιπρόσθετη χορήγηση αναλγησίας με 79 ασθενείς στους οποίους γινόταν κυρίως συστηματικά ενδοφλέβια χορήγηση φεντανύλης (primarily intravenous infusion of fentanyl) και περιορισμένη κατ' επίκληση επιπρόσθετη καταστολή (some supplemental sedation).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα των ασθενών στην οποία δινόταν περισσότερη σημασία στην αναλγησία είχαν ελαφρύτερα επίπεδα καταστολής (lighter levels of sedation), σημαντικά μειωμένες βαθμολογίες κλίμακας πόνου (decreased pain scores), και κατά μέσο όρο, 26 λιγότερες ώρες διάρκειας μηχανικού αερισμού (duration of mechanical ventilation).
Παρόλο που αυτή είναι μια μελέτη που αφορά ασθενείς της ΜΕΘ, εντούτοις τα αποτελέσματά της σίγουρα βρίσκουν εφαρμογή και στους ασθενείς του ΤΕΠ που διασωληνώνονται και στους οποίους εφαρμόζεται μηχανικός αερισμός, ειδικότερα μάλιστα σε όσους παραμένουν διασωληνωμένοι στο ΤΕΠ μέχρι την διευθέτηση της εισαγωγής τους στη ΜΕΘ.
Για ασθενείς λοιπόν που διασωληνώνονται στο ΤΕΠ ξεκινήστε αμέσως ενδοφλέβια στάγδην έγχυση φεντανύλης με συμπληρωματική χορήγηση προποφόλης αν απαιτηθεί, παρά το αντίθετο που εφαρμόζαμε μέχρι τώρα.
Amal Mattu, MD
Professor and Vice Chair, Department of Emergency Medicine, University of Maryland School of Medicine, Baltimore, Maryland
Άρθρο Δεύτερο: Ο αντίκτυπος της εφαρμογής πρωτοκόλλου Αναλγησίας και Καταστολής σε Μηχανικά αεριζόμενους ασθενείς που νοσηλεύονται σε Παθολογική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. (Impact of an Analgesia-Based Sedation Protocol on Mechanically Ventilated Patients in a Medical Intensive Care Unit).
Faust AC, Rajan P, Sheperd LA, Alvarez CA, McCorstin P, Doebele RL
Anesth Analg. 2016;123:903-909
Εδώ και χρόνια τώρα, η σπουδαιότητα της επαρκούς καταστολής ασθενών μετά από ενδοτραχειακή διασωλήνωση (post-intubation sedation) έχει χαραχτεί καλά μέσα στο μυαλό μας.
Αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί πολύ για την καθιερωμένη αναλγησία μετά την διασωλήνωση, μέχρι που διάβασα αυτό το άρθρο.
Οι συγγραφείς διεξήγαγαν μια αναδρομική μελέτη (retrospective study) σε ασθενείς που νοσηλεύονταν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ICU patients) στους οποίους εφαρμοζόταν μηχανικός αερισμός (mechanical ventilation).
Συνέκριναν 65 ασθενείς που ανήκαν στην ομάδα ελέγχου (historical control patients), στους οποίους εχορηγείτο καταστολή με προποφόλη (sedation with propofol) και περιστασιακή επιπρόσθετη χορήγηση αναλγησίας με 79 ασθενείς στους οποίους γινόταν κυρίως συστηματικά ενδοφλέβια χορήγηση φεντανύλης (primarily intravenous infusion of fentanyl) και περιορισμένη κατ' επίκληση επιπρόσθετη καταστολή (some supplemental sedation).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα των ασθενών στην οποία δινόταν περισσότερη σημασία στην αναλγησία είχαν ελαφρύτερα επίπεδα καταστολής (lighter levels of sedation), σημαντικά μειωμένες βαθμολογίες κλίμακας πόνου (decreased pain scores), και κατά μέσο όρο, 26 λιγότερες ώρες διάρκειας μηχανικού αερισμού (duration of mechanical ventilation).
Παρόλο που αυτή είναι μια μελέτη που αφορά ασθενείς της ΜΕΘ, εντούτοις τα αποτελέσματά της σίγουρα βρίσκουν εφαρμογή και στους ασθενείς του ΤΕΠ που διασωληνώνονται και στους οποίους εφαρμόζεται μηχανικός αερισμός, ειδικότερα μάλιστα σε όσους παραμένουν διασωληνωμένοι στο ΤΕΠ μέχρι την διευθέτηση της εισαγωγής τους στη ΜΕΘ.
Για ασθενείς λοιπόν που διασωληνώνονται στο ΤΕΠ ξεκινήστε αμέσως ενδοφλέβια στάγδην έγχυση φεντανύλης με συμπληρωματική χορήγηση προποφόλης αν απαιτηθεί, παρά το αντίθετο που εφαρμόζαμε μέχρι τώρα.
Χρειάζεστε ένα γρήγορο, επείγουσα και ασφαλή δάνειο; Επικοινωνήστε financialdepartment.online@gmail.com
ΑπάντησηΔιαγραφή