Παρουσιάζονται 2 κατευθυντήριες οδηγίες που οριοθετούν το πλαίσιο για την αντιμετώπιση επιπλοκών ασθενών με Δρεπανοκυτταρική Αναιμία.
Λόγω των πολυάριθμων επιπλοκών που σχετίζονται με την Δρεπανκυτταρική Αναιμία, οι ασθενείς με αυτό το νόσημα έχουν σημαντικά βραχύ προσδόκιμο επιβίωσης.
Παρόλο που οι περισσότεροι ασθενείς παρακολουθούνται από ειδικούς αιματολόγους, εντούτοις η Δρεπανκυτταρική Αναιμία είναι βασικά μια νοσολογική οντότητα που ανήκει στην κατηγορία των επειγουσών καταστάσεων.
Οι κλινικοί ιατροί της Επείγουσας Ιατρικής πρέπει να είναι εξοικειωμένοι με τις συστάσεις σχετικά με την αντιμετώπιση των οξέων επιπλοκών της Δρεπανκυτταρικής Αναιμίας γιατί η αδυναμία από μέρους των ιατρών να αναγνωρίσουν τις λεπτές διαφοροποιήσεις στην φροντίδα αυτών των εύθραστων ασθενών μπορεί να θέσει τους ασθενείς αυτούς βραχυπρόθεσμα, σε κίνδυνο αυξημένης νοσηρότητας και θνητότητας.
Σημαντικά συμπεράσματα από την συνολική θεώρηση του αντίκτυπου των κατευθυντήριων οδηγιών στην αντιμετώπιση ασθενών με Δρεπανοκυτταρική Αναιμία
· Στην αντιμετώπιση των οξέων επώδυνων κρίσεων Δρεπανκυτταρικής Αναιμίας, η ενδοφλέβια φόρτιση με N/S 0,9% δεν συνιστάται παρά μόνο αν ο ασθενής είναι υπογκαιμικός.
· Σε ασθενείς με φυσιολογικό ενδαγγειακό όγκο, η ενδοφλέβια ενυδάτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει σε ποσότητα την 1,5 φορά τον απαιτούμενο όγκο διατήρησης ισοζυγίου και επιτυγχάνεται με έγχυση D/W 5% και N/S 0,45%.
· Στην αντιμετώπιση των οξέων επώδυνων κρίσεων Δρεπανκυτταρικής Αναιμίας, υπάρχουν ειδικές συστάσεις σχετικά με την επιλογή ναρκωτικών αναλγητικών και άλλων βοηθητικών φαρμάκων.
· Σε ασθενείς με Δρεπανκυτταρική Αναιμία και υποψία λοίμωξης, υπάρχουν κριτήρια για τον εντοπισμό υποψηφίων ασθενών για εξωνοσοκομειακή θεραπεία.
· Υπάρχουν ξεχωριστοί αλγόριθμοι για την διάγνωση και θεραπεία αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου σε ενήλικες και παιδιά με Δρεπανκυτταρική Αναιμία.
Λόγω των πολυάριθμων επιπλοκών που σχετίζονται με την Δρεπανκυτταρική Αναιμία, οι ασθενείς με αυτό το νόσημα έχουν σημαντικά βραχύ προσδόκιμο επιβίωσης.
Παρόλο που οι περισσότεροι ασθενείς παρακολουθούνται από ειδικούς αιματολόγους, εντούτοις η Δρεπανκυτταρική Αναιμία είναι βασικά μια νοσολογική οντότητα που ανήκει στην κατηγορία των επειγουσών καταστάσεων.
Οι κλινικοί ιατροί της Επείγουσας Ιατρικής πρέπει να είναι εξοικειωμένοι με τις συστάσεις σχετικά με την αντιμετώπιση των οξέων επιπλοκών της Δρεπανκυτταρικής Αναιμίας γιατί η αδυναμία από μέρους των ιατρών να αναγνωρίσουν τις λεπτές διαφοροποιήσεις στην φροντίδα αυτών των εύθραστων ασθενών μπορεί να θέσει τους ασθενείς αυτούς βραχυπρόθεσμα, σε κίνδυνο αυξημένης νοσηρότητας και θνητότητας.
Σημαντικά συμπεράσματα από την συνολική θεώρηση του αντίκτυπου των κατευθυντήριων οδηγιών στην αντιμετώπιση ασθενών με Δρεπανοκυτταρική Αναιμία
· Στην αντιμετώπιση των οξέων επώδυνων κρίσεων Δρεπανκυτταρικής Αναιμίας, η ενδοφλέβια φόρτιση με N/S 0,9% δεν συνιστάται παρά μόνο αν ο ασθενής είναι υπογκαιμικός.
· Σε ασθενείς με φυσιολογικό ενδαγγειακό όγκο, η ενδοφλέβια ενυδάτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει σε ποσότητα την 1,5 φορά τον απαιτούμενο όγκο διατήρησης ισοζυγίου και επιτυγχάνεται με έγχυση D/W 5% και N/S 0,45%.
· Στην αντιμετώπιση των οξέων επώδυνων κρίσεων Δρεπανκυτταρικής Αναιμίας, υπάρχουν ειδικές συστάσεις σχετικά με την επιλογή ναρκωτικών αναλγητικών και άλλων βοηθητικών φαρμάκων.
· Σε ασθενείς με Δρεπανκυτταρική Αναιμία και υποψία λοίμωξης, υπάρχουν κριτήρια για τον εντοπισμό υποψηφίων ασθενών για εξωνοσοκομειακή θεραπεία.
· Υπάρχουν ξεχωριστοί αλγόριθμοι για την διάγνωση και θεραπεία αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου σε ενήλικες και παιδιά με Δρεπανκυτταρική Αναιμία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να υποβάλλετε σχόλια χρησιμοποιώντας κόσμιες εκφράσεις σεβόμενοι πάντα την προσωπικότητα των άλλων.